Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία στο 3ο Δημοτικό Σχολείο Αλμυρού υποδέχτηκαν τα παιδιά και τις/τους εκπαιδευτικούς/ΕΒΠ του Ειδικού Δημοτικού Σχολείου Αλμυρού.
Σε σχετική ανακοίνωση του σχολείου αναφέρονται: «Παρουσιάσαμε στους συμμαθητές μας την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, φωνάξαμε το σύνθημά μας, παρουσιάσαμε το θεατρικό μας, παίξαμε παιχνίδια εμπιστοσύνης και ενσυναίσθησης, διαβάσαμε το βιβλίο μας και ζωγραφίσαμε.
Κυρίως χαρήκαμε, συμπορευτήκαμε, συνεκπαιδευτήκαμε! Ευχαριστούμε τους φίλους του Ειδικού για την όμορφη κατασκευή!
Το 1992 η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, ανακήρυξε την 3η Δεκεμβρίου ως Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία. Κάθε χρόνο η μέρα αυτή δίνει ακόμα μια ευκαιρία στην κοινωνία να εστιάσει την προσοχή της στα δικαιώματα και τις δυνατότητες των ατόμων με αναπηρία, βελτιώνοντας έτσι την ποιότητα ζωής τους και υλοποιώντας μεταρρυθμίσεις που θα αναπτύξουν νέες προοπτικές για την κοινωνική τους ενσωμάτωση.
Άτομα με δυσκολίες μάθησης, εξαιτίας σωματικών, ψυχολογικών και κοινωνικών ιδιαιτεροτήτων.
Έχουν τα ίδια δικαιώματα με όλους μας. Έχουν το δικαίωμα της ζωής, της ελευθερίας, της ισότητας, της μόρφωσης. Θέλουν και πρέπει να μάθουν, να πάνε σχολείο, να ενταχθούν στην κοινωνία.
Δεν πρέπει να πιστέψουμε ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν μπορούν να καταφέρουν ό,τι και οι υπόλοιποι. Αν τους δώσουμε την ευκαιρία και τον χρόνο θα μας εκπλήξουν με τις επιδόσεις τους. Τα άτομα αυτά δεν θέλουν τον οίκτο μας, αλλά θέλουν τα δικαιώματά τους. Ένας τυφλός θέλει να μην παρεμποδίζουμε τη μετακίνησή του, όπως και αυτός που είναι σ’ ένα καροτσάκι.
Να μη σταθμεύουμε μπροστά σε ράμπες ή πάνω σε πεζοδρόμια.
Δεν πρέπει να κοροϊδεύουμε τους ανάπηρους ούτε να αρνούμαστε τη φιλία τους. Αν τους φερθούμε όπως στους φίλους μας, θα μας αγαπήσουν και θα γίνουν οι καλύτεροί μας φίλοι.
Όταν αποδεχόμαστε ότι τα άτομα με αναπηρία έχουν τα ίδια δικαιώματα με μας, αυτό δείχνει και τον πολιτισμό ενός λαού, μιας χώρας.
Όλοι διαφορετικοί – Όλοι ίσοι: Ο σεβασμός της ιδιαιτερότητας πρέπει να επιδιώκεται από όλους μας. Αυτό διδάσκεται τόσο στην οικογένεια, όσο και στο σχολείο. Αν κοιτάξουμε δίπλα μας με κανέναν δεν μοιάζουμε, έχουμε, όμως, τα ίδια δικαιώματα, τις ίδιες υποχρεώσεις.
Το σημαντικότερο είναι να έρθουμε στη θέση του άλλου και να δούμε με τα μάτια του πώς αισθάνεται αυτός. Τότε θα δώσουμε λύσεις σε πολλά προβλήματα και των ανάπηρων.
Στο γενικό σχολείο μέσα από τα Τμήματα Ένταξης, την Παράλληλη Στήριξη, το Ειδικό Βοηθητικό Προσωπικό και τους σχολικούς νοσηλευτές γίνεται προσπάθεια να ενταχθούν τα άτομα με αναπηρία στο σχολείο, στο εκπαιδευτικό σύστημα και κατ’ επέκταση στην κοινωνία μας. Το δικό μας σχολείο μας χωράει όλους!
Η αναπηρία είναι διαφορετικότητα, η διαφορετικότητα είναι δικαίωμα!».
