Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση «140 Χρόνια Ελεύθερη Θεσσαλία», την οποία διοργάνωσε η Ομοσπονδία Θεσσαλικών Σωματείων Αττικής «Η Πανθεσσαλική Στέγη», την Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2021, στον ναό Αγίας Αικατερίνης στην Πλάκα. Τον πανηγυρικό λόγο εκφώνησε ο Υφυπουργός στον Πρωθυπουργό, κ. Χρήστος Τριαντόπουλος, ο οποίος έκανε μία αναδρομή στους αγώνες των Θεσσαλών και στη συνεισφορά τους στους αγώνες του Έθνους πριν, αλλά και μετά την απελευθέρωση της περιοχής, ενώ αναφέρθηκε και στην εξέλιξή της εντός του ελληνικού κράτους, καθώς και στην έμφαση που δίνει η Κυβέρνηση σήμερα στην ανάπτυξη της Θεσσαλίας. Ακολουθούν τα βασικά σημεία της ομιλίας του κ. Χρήστου Τριαντόπουλου:
«Αποτελεί ιδιαίτερη τιμή για μένα η συμμετοχή στη φετινή εκδήλωση. Το 2021 είναι ένα έτος οροσήμων. Φέτος συμπληρώθηκαν 200 χρόνια από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης. Από τον ξεσηκωμό του γένους που μέσα από αγώνες, θυσίες και περιπέτειες οδήγησε σε μία πορεία δύο αιώνων ελευθερίας. Από τη στιγμή που ένας επαναστατημένος, με βαθιές ρίζες στην ιστορία, στον χώρο και στον χρόνο, λαός άρχισε να στήνει ένα νέο κράτος, ισορροπώντας μεταξύ ανατολής και δύσης. Από τη στιγμή εκείνη που ο Ελληνισμός πάτησε γερά στα πόδια του, μετά από αιώνες, και άρχισε να δημιουργεί ξανά, σε μεγάλο εύρος, σε όλα τα μήκη και πλάτη της υφηλίου, με σημείο αναφοράς ένα σύγχρονο, πλέον, κράτος.
Φέτος συμπληρώνουμε 60 και 40 χρόνια από την πρώτη συμφωνία σύνδεσης και την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ αντίστοιχα. Οπότε και τέθηκαν οι βάσεις και δρομολογήθηκαν οι συνθήκες εκείνες για να εξελιχθούμε σε ένα σύγχρονο και ισχυρό κράτος, στον πυρήνα της ευρωπαϊκής οικογένειας και στην πρώτη γραμμή των διεθνών εξελίξεων.
Το 2021 σηματοδοτεί, ωστόσο, και ένα ιδιαίτερα σημαντικό ορόσημο για εμάς τους Θεσσαλούς, καθώς συμπληρώνονται 140 χρόνια από την απελευθέρωση και την ένωση της Θεσσαλίας με την Ελλάδα. Mία ένωση που ήλθε 60 ολόκληρα χρόνια μετά την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης και για να επέλθει ποτίστηκε με ποτάμια αίματος και δακρύων των προγόνων μας.
Η Θεσσαλία ήταν η περιοχή της πατρίδας μας με ενεργό συμμετοχή σε όλες τις επαναστατικές πρωτοβουλίες και κινήσεις. Πέρα από τα επαναστατικά κινήματα που εκδηλώθηκαν στην περιοχή μας ήδη από την πρώιμη περίοδο της οθωμανικής κατοχής, η Θεσσαλία πρωτοστάτησε στην προετοιμασία του εδάφους για την Ελληνική Επανάσταση, ενώ όταν ξέσπασε η τελευταία, οι πρόγονοί μας δήλωσαν ηρωικό ‘παρών’ σε όλα τα μέτωπα, από τη Μολδοβλαχία μέχρι το Μεσολόγγι. Φυσικά, η φλόγα του Αγώνα έφτασε και στην περιοχή μας, παρά το γεγονός ότι οι πιθανότητες ήταν συντριπτικά εναντίον μας λόγω της ισχυρής παρουσίας οθωμανικών στρατευμάτων. Ήταν μία φλόγα, όμως, το άναμμα της οποίας είχε ξεκινήσει και από τις περιοχές της Θεσσαλίας. Ήταν ο Ρήγας Φεραίος, από το Βελεστίνο, ο εθνομάρτυρας, ο φλογερός πρόδρομος της Επανάστασης που πότισε με το έργο του και με τη ζωή του σε όλο τον Ελληνισμό πως ‘καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαράντα χρόνια, σκλαβιά και φυλακή’. Ήταν τα βουνά της Θεσσαλίας, των Αγράφων, του Ολύμπου και όλων των ορεινών όγκων, που άνδρωσαν τους κλέφτες και τους αρματολούς, με ηγετικές μορφές Σαρακατσάνους αγωνιστές όπως ο Κατσαντώνης και ο Καραϊσκάκης και, φυσικά, πολλούς άλλους. Ήταν στην Ιερά Μονή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, στη Σκιάθο, όπου φτιάχτηκε και υψώθηκε η πρώτη Ελληνική Σημαία προεπαναστατικά. Ήταν ο Άνθιμος Γαζής και το Πήλιο, από όπου ξεκίνησαν τα πρώτα βήματα της Επανάστασης της Θεσσαλομαγνησίας -όπως χαρακτηρίστηκε- στο πλαίσιο της Εθνικής Παλιγγενεσίας. Ήταν πολλές άλλες περιπτώσεις λογίων, αγωνιστών, μαχών και επαναστατικών κινήσεων από τα νησιά μέχρι τους ορεινούς όγκους. Σε κάθε γωνιά της Θεσσαλίας, στη Μαγνησία, στην Καρδίτσα, στα Τρίκαλα και στη Λάρισα.
Δυστυχώς, η Θεσσαλία δεν αποτέλεσε τμήμα του νεοσύστατου κράτους. Αυτό, όμως, δεν σήμαινε ότι κάμφθηκε το πάθος για τη λευτεριά και η συνεχής επιδίωξη αυτής. Αντιθέτως, η φλόγα της Επανάστασης παρέμενε αναμμένη στη Θεσσαλία, στην Ήπειρο, στην Κρήτη, στη Μακεδονία και αλλού. Φυσικά, η αστάθεια του νεοσύστατου κράτους, με τις γνωστές εσωτερικές τριβές και αντιπαραθέσεις, αλλά κυρίως οι επικρατούσες γεωπολιτικές συνθήκες δεν επέτρεψαν την προσάρτηση, αν και οι εξελίξεις την καθιστούσαν αναγκαία.
Ήταν τότε, όμως, που οι Θεσσαλοί όρθωσαν ξανά το ανάστημά τους. Ήταν τους πρώτους μήνες του 1878, όταν ξέσπασε η φλόγα της Επανάστασης της Θεσσαλίας, από τη Δυτική Θεσσαλία, ενώ είχαν προηγηθεί και προγενέστερες επαναστατικές κινήσεις στο Πήλιο. Ήταν τότε που άρχισαν να απελευθερώνονται χωριά, να επιτυγχάνονται σημαντικές νίκες, όπως αυτή στη μάχη της Σέκλιζας, ενώ ιστορικής σημασίας ήταν η μεγάλη νικηφόρα μάχη Ματαράγκας – Πετρομαγούλας – Πύργου Κιερίου.
Μάχες όπου οι ελληνικές δυνάμεις κατάφερναν να επικρατήσουν επί πολλαπλάσιων τουρκικών δυνάμεων, που πέραν του αριθμού υπερτερούσαν και σε εξοπλισμό και οπλισμό. Μάχες με ηρωικές προσωπικότητες, όπως ο Λάιος, ο Ισχόμαχος και ο Τερτίπης. Νικηφόρες μάχες που άνοιξαν το δρόμο, τόσο στο πεδίο, όσο και σε διεθνές διαπραγματευτικό επίπεδο, για την απελευθέρωση της Θεσσαλίας από τον τουρκικό ζυγό το 1881. 140 χρόνια πριν. 140 χρόνια ελεύθερη Θεσσαλία. 140 χρόνια αγώνων και δημιουργίας.
Στα χρόνια που ακολούθησαν, η Θεσσαλία αποτέλεσε πεδίο αγώνων, σύνθεσης, δημιουργίας και ανάπτυξης. Αγώνων και για τις άλλες περιοχές του Ελληνισμού που έμεναν να απελευθερωθούν από τον τουρκικό ζυγό, όπως στη Μακεδονία, όπου ο Σαρακατσάνος Γαρέφης από το Πήλιο βρέθηκε ως Μακεδονομάχος οπλαρχηγός στο Βέρμιο και αλλού, με το χωριό Γαρέφειο να φέρει το όνομά του. Ήταν τότε που και ο Μακεδονομάχος προπάππους μου, Σπύρος Κοπάλης, έδωσε το μεγάλο αγώνα για την απελευθέρωση της Μακεδονίας.
Οι Θεσσαλοί, όμως, έδωσαν αγώνες και στους κάμπους της Θεσσαλίας για να αποκατασταθεί η δικαιοσύνη και η τάξη στη διανομή του κλήρου, ώστε να μπορέσουν οι Θεσσαλοί να καλλιεργήσουν τη γη τους, να στήσουν τα χωριά τους, να μεγαλώσουν τις οικογένειές τους και να προοδεύσουν. Αγώνες μεγάλοι, με νέες θυσίες, αλλά και κοινωνικές νίκες και εθνικές κατακτήσεις.
Μετά τα δύσκολα αυτά χρόνια, η Θεσσαλία άρχισε να πατά γερά στα πόδια της, αξιοποιώντας δημιουργικά ένα πολιτιστικό μωσαϊκό συνθέσεων, όπου οι πεδινές και οι παράλιες περιοχές είχαν μπολιαστεί από τους ορεσίβιους -και συχνά νομαδικούς- πληθυσμούς, αλλά και από τον προσφυγικό ελληνισμό. Έλληνες από την Ανατολική Ρωμυλία, από την Ιωνία, από την Καππαδοκία, από τον Πόντο και από αλλού εγκαταστάθηκαν και αποτέλεσαν μαζί με τους υπόλοιπους Θεσσαλούς ένα δημιουργικό κράμα που ώθησε την περιοχή σε μία πορεία μακράς κοινωνικής εξέλιξης και οικονομικής ανάπτυξης. Μία πορεία που είχε ως βάση τον πρωτογενή τομέα, που όσα χρόνια και αν περάσουν παραμένει το σημείο αναφοράς της. Μία πορεία που αξιοποίησε τη γεωγραφική θέση και την εμπορική δυναμική. Μία πορεία που από τις πρώτες φάσεις της είχε μέσα τη βιοτεχνία, αλλά και τη βιομηχανία. Μία πορεία που ποτέ δεν παραμέλησε το πλούσιο πολιτιστικό, ιστορικό και λαογραφικό αποτύπωμα της περιοχής – αντιθέτως, το ανέδειξε και το αξιοποίησε στο έπακρον. Μία πορεία, όμως, που σημαδεύτηκε και από σημαντικές προσωπικότητες.
Και θα μου επιτρέψετε να σταθώ σε δύο κομβικές κατά την άποψή μου πολιτικές προσωπικότητες από τη Θεσσαλία, με πανελλήνια και διεθνή, ιστορική εμβέλεια. Και αυτές είναι:
- Ο Νικόλαος Πλαστήρας, ο μεγάλος στρατιωτικός, πολιτικός και πρωθυπουργός από την Καρδίτσα, που υπηρέτησε τη χώρα σε χρόνια πολύ δύσκολα,-χρόνια όπου μόνο οι μεγάλοι άνδρες λάμβαναν μεγάλες, διαχρονικές αποφάσεις.
- Ο Γεώργιος Καρτάλης, ο οικονομολόγος, ο πολιτικός, ο αντιστασιακός, ο υπουργός οικονομικών και συντονισμού από τον Βόλο, που σε χρόνια το ίδιο δύσκολα κατάφερε κομβικά επιτεύγματα στην οικονομική πολιτική και έβαλε τις βάσεις για την άνθηση της ελληνικής οικονομίας.
Από εκείνα τα χρόνια ακολούθησαν πολλές πολιτικές προσωπικότητες, με κομβικές και σημαντικές υπουργικές θέσεις στις Κυβερνήσεις που ακολούθησαν μέχρι και σήμερα.
Η Θεσσαλία, λοιπόν, αν και προσαρτήθηκε 60 χρόνια μετά την Ελληνική Επανάσταση στον κορμό του ελληνικού κράτους, κατάφερε να εξελιχθεί, να τρέξει, να αναπτυχθεί. Και αυτό το οφείλει στους ανθρώπους της. Από τους ανθρώπους του μόχθου και της αγροτιάς, μέχρι και τους ανθρώπους που βρίσκονται και εργάζονται σε άλλους τομείς και επίπεδα. Άνθρωποί με κοινές αναφορές, με εργατικότητα και με αγάπη για τον τόπο τους.
Αυτά τα στοιχεία, ως γνωρίσματα των ανθρώπων της περιοχής μας, δεν τα αναφέρω θεωρητικά. Φανερώθηκαν σε πολλές περιπτώσεις, σε δύσκολες στιγμές. Ένα πρόσφατο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η θεομηνία ‘Ιανός’, που έπληξε ένα μεγάλο μέρος της Θεσσαλίας, αγγίζοντας όλους τους νομούς. Με τα μεγαλύτερα προβλήματα στον νομό Καρδίτσας, στα Φάρσαλα, στον Αλμυρό, αλλά και στη Νέα Αγχίαλο. Ήταν η στιγμή που καταφέραμε να συνεργαστούμε όλοι μαζί για να στηρίξουμε τους πληγέντες συμπολίτες μας και να αποκαταστήσουμε τις καταστροφές, σε χρόνους που δεν έχουν καμία σχέση με το παρελθόν. Και αυτό το πετύχαμε, απλώς, γιατί εργαστήκαμε όλοι μαζί για το καλό του τόπου, ακολουθώντας τις οδηγίες και τις κατευθύνσεις του Πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη. Μέχρι τώρα, η χρηματοδότηση, λαμβάνοντάς υπόψη διαθέσεις, πιστώσεις και δεσμεύσεις, ξεπερνά τα 700 εκατ. ευρώ προς τις περιοχές που επλήγησαν από τον ‘Ιανό’.
Και συνεχίζουμε, δίνοντας, φυσικά, έμφαση, ως Κυβέρνηση, και σε άλλα έργα στη Θεσσαλία, μεγάλα έργα. Συνεχίζουμε με την ίδια αποφασιστικότητα, για να εξασφαλίσουμε αυτά που αξίζουν σε εμάς και τα παιδιά μας αρκετές και ποιοτικές θέσεις εργασίας, σύγχρονες και ασφαλείς υποδομές, όρους βιώσιμης και δίκαιης ανάπτυξης για όλους, καλύτερη ποιότητα ζωής, προστασία της υγείας – για αυτό και πρέπει με προσήλωση να ακολουθούμε ό,τι προβλέπεται σε αυτή τη δύσκολη μάχη με τον κορωνοϊό. Η πανδημία είναι εδώ, είναι επίμονη και εμπεριέχει και αρκετές δόσεις αβεβαιότητας ως προς το σημείο που η παγκόσμια κοινότητα θα απεγκλωβιστεί από αυτή. Συνεπώς, οφείλουμε όλοι να εμβολιαστούμε, να προσέχουμε και να τηρούμε όλα τα προβλεπόμενα, ώστε να καταφέρουμε όλοι μαζί να βγούμε από αυτή τη δύσκολη κατάσταση. Για το ‘ευ ζην’, τα ανώτερα ιδανικά και τις αξίες, οι πρόγονοί μας μας δείχνουν τον δρόμο και εμείς το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε για να τους τιμήσουμε, είναι να διατηρήσουμε τη μνήμη τους ζωντανή και να ακολουθήσουμε το παράδειγμά τους».
