Λόγιος ιεράρχης, πατέρας της Εκκλησίας και αξιόλογος εκκλησιαστικός συγγραφέας του 4ου αιώνα. Η μνήμη του τιμάται στις 12 Μαΐου. Την ημέρα αυτή γιορτάζουν όσοι φέρουν το όνομα Επιφάνιος και Επιφανία.
Στη συνέχεια πήγε στην έρημο της Παλαιστίνης κι έζησε κοντά στους επιφανέστερους ασκητές, ασκούμενος στην εγκράτεια, την άσκηση και στη μελέτη των Θείων Γραφών. Η φήμη του και οι αρετές του δεν άργησαν να διαδοθούν και γρήγορα αναδείχθηκε επίσκοπος Κωνσταντίας της Κύπρου.
Από τη θέση αυτή, ο Επιφάνιος αγωνίστηκε με θερμότατο ζήλο για τη διατήρηση και ενίσχυση των ορθοδόξων δογμάτων. Γράφοντας πλήθος αντιαιρετικών συγγραμάτων καταπολέμησε όλες τις αιρετικές δοξασίες και πλάνες της εποχής του και ιδιαίτερα εκείνες του Ωριγένη. Κοιμήθηκε ειρηνικά το 403.
Απολυτίκιο
Της Φοινίκης ο κλάδος και Κυπρίων το στήριγμα και Κωνσταντίας ανεδείχθης, Επιφάνιε, Πρόεδρος· δι’ ο Ασσυρίων βασιλεύς πίπτει ποδών σου προσκυλινδούμενος· το πνεύμα διωκόμενον εξ αυτού δια της σης δεήσεως· δόξα τω σε θαυμαστώσαντι, δόξα τω δωρησαμένω σε ημίν, πρέσβυν ακοίμητον.
