Χαιρετισμός στο Πανελλήνιο Συνέδριο Ασφαλιστικών Διαμεσολαβητών στο Βόλο
Ο Υφυπουργός στον Πρωθυπουργό, Αρμόδιος για Θέματα Κρατικής Αρωγής και Αποκατάστασης από Φυσικές Καταστροφές, κ. Χρήστος Τριαντόπουλος, απηύθυνε χαιρετισμό στο Πανελλήνιο Συνέδριο Ασφαλιστικών Διαμεσολαβητών, το οποίο πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 21 Ιανουαρίου στην Αγριά – κατόπιν πρόσκλησης του Συνδέσμου Διαμεσολαβούντων Ασφαλειών Μαγνησίας (ΣΥΔΑΜ).
Κατά την ομιλία του, ο κ. Χρήστος Τριαντόπουλος αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στη στρατηγική της Κυβέρνησης για την αντιμετώπιση των παραγόντων που τροφοδοτούν την κλιματική κρίση, αλλά και στη θεραπεία των συνεπειών της, ενώ εστίασε στον ρόλο της ιδιωτικής ασφάλισης -συμπληρωματικά με το πλαίσιο της κρατικής αρωγής- στην κάλυψη των ζημιών που προκαλεί μία φυσική καταστροφή στις περιουσίες των πολιτών και ανέδειξε τα κίνητρα που παρέχει το νέο θεσμικό πλαίσιο για την ιδιωτική ασφάλιση απέναντι σε φυσικές καταστροφές. Ακολουθούν σημεία της ομιλίας του Υφυπουργού στον Πρωθυπουργό:
«Το πεδίο της ιδιωτικής ασφάλισης είναι ένα πεδίο που συσχετίζεται με το πεδίο της διαχείρισης των επιπτώσεων από φυσικές καταστροφές, καθώς, ο τομέας της ιδιωτικής ασφάλισης μπορεί με τη σειρά του -παράλληλα φυσικά με τη στήριξη του κράτους, την κρατική αρωγή-, να συμβάλει στο πεδίο της αποκατάστασης των ζημιών σε επιχειρήσεις και σε νοικοκυριά. Και έτσι, να συμβάλει και στην γρήγορη ανάκαμψη των περιοχών που πλήττονται από ακραία καιρικά φαινόμενα και φυσικές καταστροφές.
Τα τελευταία χρόνια, η συχνότητα, αλλά και η σφοδρότητα της εκδήλωσης ακραίων φαινομένων και φυσικών καταστροφών αυξάνεται, δημιουργώντας νέα δεδομένα μπροστά στα οποία καλούμαστε να προσαρμοστούμε. Ενώ, παράλληλα, στην Ελλάδα, είναι δυστυχώς πάντα υπαρκτός και ο κίνδυνος των σεισμών.
Η Ελληνική Κυβέρνηση, αναγνωρίζοντας τα νέα δεδομένα που σχετίζονται και με την κλιματική κρίση, έχει αναπτύξει και εφαρμόζει μία συνεκτική στρατηγική για την προσαρμογή, αλλά και την ετοιμότητα απέναντι στις νέες προκλήσεις.
Μία στρατηγική που βασίζεται στην προώθηση της πράσινης και βιώσιμης ανάπτυξης, στην ενίσχυση της πρόληψης και της ετοιμότητας έναντι φυσικών καταστροφών, καθώς και της πολιτικής προστασίας, και στην αποτελεσματική διαχείριση των επιπτώσεων, μετά από το χτύπημα μίας φυσικής καταστροφής. Στη στήριξη και την αποκατάσταση. Και εκεί όπου κρίνεται απαραίτητο, στον αναπτυξιακό σχεδιασμό της επόμενης μέρας για τις πληγείσες περιοχές, με πιο μακροπρόθεσμο ορίζοντα.
Επιτρέψτε μου να σταθώ από την πλευρά μου στον τρίτο πυλώνα. Τον πυλώνα της στήριξης, της κρατικής αρωγής μετά από θεομηνίες και φυσικές καταστροφές. Ένα πεδίο, όπου η Ελληνική Κυβέρνηση προχώρησε σε καινοτόμες μεταρρυθμίσεις. Προχώρησε στον εκσυγχρονισμό και την ενίσχυση του πλαισίου της κρατικής αρωγής μετά από θεομηνίες, με την αρχή αυτής της μεταρρύθμισης να γίνεται μετά το χτύπημα του κυκλώνα ‘Ιανού’, όσον αφορά την κρατική αρωγή προς επιχειρήσεις.
Το πλαίσιο αυτό σταδιακά εμπλουτίστηκε με νέες καινοτόμες διαδικασίες για να ανταποκριθεί καλύτερα στις ανάγκες πολιτών και επιχειρήσεων. Ενώ παράλληλα με τα οριζόντια μέτρα, αναπτύχθηκαν επίσης στοχευμένα προγράμματα και μέτρα στήριξης επιχειρήσεων για τις περιπτώσεις περιοχών που υπέστησαν ιδιαίτερα δυσμενείς συνέπειες από μία φυσική καταστροφή.
Όμως ταυτόχρονα με την αρωγή του κράτους και τη στήριξη των επιχειρήσεων με γενικά, αλλά και στοχευμένα μέτρα, δεν μπορούμε να μην σταθούμε και στην σημαντική παράμετρο της ιδιωτικής ασφάλισης έναντι φυσικών καταστροφών. Στο πλαίσιο της κρατικής αρωγής προς επιχειρήσεις, προκειμένου να δοθούν κίνητρα και για την ιδιωτική ασφάλιση έναντι φυσικών καταστροφών, συμπεριελήφθησαν στον σχετικό νόμο (ν. 4797/2021) διατάξεις που λειτουργούν ως κίνητρο υπέρ της ιδιωτικής ασφάλισης.
Αφενός προβλέποντας τη δυνατότητα για τις ασφαλισμένες επιχειρήσεις να λαμβάνουν την κρατική επιχορήγηση, επιπλέον της αποζημίωσης που λαμβάνουν από την ασφαλιστική εταιρεία, για το ποσό της ζημίας που δεν καλύπτεται από το ασφαλιστήριο συμβόλαιο. Και αφετέρου ορίζοντας το ποσό της ζημίας που καταβάλλεται από την ασφαλιστική εταιρεία ως αφορολόγητο και ακατάσχετο.
Στην ίδια κατεύθυνση, προωθήθηκαν και περαιτέρω ρυθμίσεις. Ρυθμίσεις που συμβάλλουν ώστε η κρατική αρωγή, σταδιακά, -και για δημοσιονομικούς λόγους φυσικά-, να συμπορεύεται με την πρακτική της ιδιωτικής ασφάλισης έναντι φυσικών καταστροφών από τις επιχειρήσεις και ιδίως από τις επιχειρήσεις με υψηλά επίπεδα στοιχείων ενεργητικού.
Ειδικότερα, σε συνέχεια εισηγήσεων της Κυβερνητικής Επιτροπής Κρατικής Αρωγής, στην οποία έχω την τιμή να είμαι ο Πρόεδρος, προχώρησε η μείωση των αντικινήτρων που υπάρχουν σε πολλές περιπτώσεις για την ιδιωτική ασφάλιση έναντι φυσικών καταστροφών. Με παρεμβάσεις, όπως: πρώτον, με την υπαγωγή των κτιριακών εγκαταστάσεων των επιχειρήσεων προς αποζημίωση στο θεσμικό πλαίσιο της στεγαστικής συνδρομής που έχει συγκεκριμένα όρια ως προς το ύψος της κτιριακής αποζημίωσης και διαδικασίες παρακολούθησης, δεύτερον, με τον ορισμό ανώτατου ορίου κρατικής επιχορήγησης για κάθε επιχείρηση, το οποίο από την Κυβερνητική Επιτροπή Κρατικής Αρωγής έχει προσδιοριστεί στις 120.000 ευρώ, όσο είναι δηλαδή και το ύψος της δωρεάν κρατικής αρωγής για στεγαστική συνδρομή, και τρίτον με την εφαρμογή κλίμακας ως προς το ποσοστό κάλυψης της εκτιμηθείσας ζημιάς, ώστε για μεγαλύτερες ζημιές-και άρα μεγαλύτερες επιχειρήσεις- το ποσοστό κάλυψης να είναι μικρότερο.
Πρόκειται για ρυθμίσεις που έχουν προκύψει μέσα από την εμπειρία της εφαρμογής του πλαισίου της κρατικής αρωγής προς επιχειρήσεις. Ρυθμίσεις που μπορούν να συμβάλουν στην προώθηση της εκούσιας ασφάλισης των επιχειρήσεων έναντι φυσικών καταστροφών.
Αντίστοιχα, στην ίδια κατεύθυνση, προωθείται και η χορήγηση φορολογικών κινήτρων για φυσικά πρόσωπα και επιχειρήσεις. Φυσικά, η Πολιτεία, όπως έχει πράξει όλα τα τελευταία χρόνια και συνεχίζει να το πράττει, στέκεται έμπρακτα δίπλα σε όσους το έχουν ανάγκη. Στέκεται αρωγός στους πολίτες στις δύσκολες συγκυρίες. Και η κρατική αρωγή μετά από φυσικές καταστροφές, αποτελεί, φυσικά, κομβικό στοιχείο της ενεργοποίησης του κράτους σε τέτοιες συγκυρίες. Με την ανάπτυξη και την εφαρμογή όλων των απαραίτητων μηχανισμών και εργαλείων στήριξης προς όσους πλήττονται.
Όμως, παράλληλα, η μέριμνα για την ασφάλιση έναντι του κινδύνου φυσικών καταστροφών –ιδίως σε μία εποχή που οι κίνδυνοι αυτοί είναι αυξημένοι- σε κάθε περίπτωση, είναι και η υπεύθυνη στάση που χρειάζεται από τις ίδιες τις επιχειρήσεις και τους πολίτες. Και σε αυτό, χρειάζεται να δώσουμε έμφαση. Όπως και να αποκτήσουμε την αντίστοιχη κουλτούρα».
